In Pontassieve, zuidoost van Florence, maak ik een herberekening van de dagen om in Rome te komen. Ik volg vanaf nu de Franciscaanse voetreis, die Kees Roodenburg heeft beschreven en samen met Italiaanse vrienden heeft uitgezet. Het is de route die Franciscus, de grondlegger van de orde van de Franciscanen, heeft afgelegd rond het jaar 1200. Nu ik eens goed naar het schema kijk en alles in mijn telefoon heb ingevoerd blijkt dat de einddatum 16 augustus is; dat vind ik niet acceptabel. Ik had toegewerkt naar 10 augustus. Ik kan wel wat dagen inhalen, maar de extra rust op de camping maakt het gat nu te groot. Ik besluit om een stuk van de Franciscaanse voetreis af te snijden en in een vrijwel rechte lijn te lopen, via Arezzo en Perugia, naar Assisie. Daar pak ik de route dan weer op. Dat betekent wel dat ik andere kaarten nodig heb om het lopen op de openbare weg zoveel mogelijk te vermijden..

Ik slaap in een Agriturismo met zwembad; het nadeel is wel dat deze buiten de dorpen liggen en vaak wordt er niet gekookt, zodat je 's avonds naar het dichtstbijzijnde dorp moet lopen, en extra lopen wil je helemaal niet. Het voordeel is dat je buiten kunt zitten en relaxen. Het dagprogramma is nu wel heel strak: 5 uur opstaan, 6 uur starten, ergens onderweg ontbijten, tussen 8 en 9 de eerste echte ruststop in een cafe, dan verder tot 11 uur, een beetje eten, rusten, dan verder. In de middag is het zo heet, tussen 35en 40,dat het niet leuk meer is. Zou deze extreme hittegolf nooit ophouden? In principe probeer ik om 13.00 uur binnen te zijn, maar vaak lukt dat niet en wordt het toch 2 of 3 uur. Dan douchen, kleren wassen, op bed liggen, en tegen 5 of 6 uur de omgeving verkennen. Dat is nog wel eens lastig want eten is vrij laat en je moet de tijd in die kleine en nog superhete dorpjes dan goed doorkomen. Maar er zijn altijd boodschappen te doen: bezoek aan de apotheek om de sportvoeding aan te vullen. Ik koop oplostabletten met mineralen om aan m'n drinkwater toe te voegen, gehwol voor de voeten, autan voor de muggen, andere smeerseltjes. Drinken, fruit, kaarten. Je bent bijna nog druk met deze dingen. Je hoopt ook op internet maar dat is hier echt een probleem. En dan om 8 of half negen eten en meestal om 10 of 11 uur naar bed.Als het erg gezellig is kan het ook 1 uur worden, want die contacten en momenten van gezelligheid wegen wel op tegen het vroege opstaan.

Het is dus wel 'werken'. Dit is geen ontspannen wandelvakantie en dat komt eigenlijk alleen door de warmte; die bepaalt alles.

Conclusie: je moet Italië niet doen midden in de zomer. Oktober lijkt me beter, maar ik ben op weg en je moet er maar het beste van maken. Ik verlang ernaar om in Rome aan te komen, en dat bommetje in de Trevi fontein te doen (Djoeke, geweldig!). Ik ga alvast oefenen in de zwembaden die ik tegenkom. Marcello Mastroianni zal nog raar opkijken.