Op de tweede loopdag, samen met dochter Stijn en zwager Harry, is het meteen raak. We gaan van 500 meter hoogte naar 1200 meter en sommige stukken zijn zo stijl dat m´n hartslag naar 160 - 170 gaat. Hoewel ik vaag in de bergen loop is dit wel een bijzonder pittig heuveltje. We komen twee dames tegen die dalen; ze zeggen dat we de ´strenge´ route genomen hebben. Dat was ons ondertussen wel duidelijk geworden. Maar het weer is fantastisch, korte broek en shirt, en uiteindelijk komen we over prachtige alpenweiden. Aan de andere kant van de berg dalen we weer af naar 600 meter en zijn we in het dal van de Bregenzerach dat we de komende dagen stroomopwaarts zullen volgen. We komen in een fraaie Ferienwohnung met 2 slaapkamers, woonkamer, en badkamer gemaakt in een hele oude boerderij.De vrouw die verhuurt is aardig, brengt ons 3 biertjes en we drinken met z´n allen nog een schnaps als Wilkommen. Dat wilkommen in de bergen is echt fantastisch. Het weer knapt steeds verder op; het wordt helder en je ziet de toppen van 2500 mliggen. Voor het eten, op het pad naar het restaurant, hebben we nog een ontmoeting met een ree en een ringslang.

Op de eerste dag met ons drieen hebben we trouwens ook goed gelopen: meteen zo´n 27 - 28 km, terwijk ik me nog zo had voorgenomen een rustig dagje voor m´n gasten te creeren. We vertrokken met zware regen, maar elk kwartier kon er wel een kledingstuk uit zodat we tegen de lunch met korte broek en shirt liepen. Langs de Bodensee, over de grens naar Oostenrijk, Bregenz, en dan nog een stukje landinwaarts. Mijn been gedraagt zich voorbeeldig; ik heb geen of nauwelijks last, ik ben me bewust dat ik het rustig aan moet doen (bedankt overigens voor alle lieve zorgen en goederaad van iedereen op het reisblog). Ik zal m´n rust ook nemen.

Vandaag verder in het dal naar boven, langs een wild kolkende rivier. Ongelooflijke hoeveelheden water die naar beneden komen door de regenval van de afgelopen maand. We stoppen om 4 uur in Au, op 824 m hoogte.