Dit is niet leuk. Het regent pijpestelen, de hele dag al. Ik zit in een bushokje om m'n broodjes nog enigszins droog te kunnen eten en om een beetje te rusten. Het enige gezelschap is van een soort Snoopy, die ook in het bushokje zit, achtergelaten door een kind. Dat vind ik nog wel komisch, verder is het een en al ellende. De afgelopen dagen deed de linkervoet het niet meer, een blauwe teen. Je gaat dan compenseren en dan wordt het alleen van kwaad tot erger. Nu heb ik een probleem met de rechtervoet, pijn aan de pezen aan de voorkant onder het scheenbeen. De pijn is zo fors en scherpdat het probleem links in het niet verzinkt. Ik begrijp niet waarom ik opeens zo'n last heb. Toch al zo'n 1000 km gelopen en eigenlijk ging alles goed. Misschiendat de grotere afstanden vande afgelopen dagen, tot zo´n 30 km, toch hun tol eisen, of het heeft te maken met het compenseren van de linkerpoot.

Het probleem komt ook doordat je door al die regen tijdens de rustperiodes niet meer even languit kan liggen om de benen te ontspannen; alles is zeiknat. De plassen staan op straat en in het veld. Uiteindelijk strompel ik volkomen kapot het Gasthaus in en lig twee uur op m´n bed.

De waard van het Gasthaus in Hettingen, Peter, heeft een stemband probleem. Hij zou niet in een koor passen. Maar verder is het een uitstekende en plezierige gastheer. Hij was eigenlijk schrijnwerker van beroep, en ontwierp en maakte de luiken voor de oude historische huizen in Tübingen. Dat ontwerpen doet hij nog, maar z´n zoons maken ze nu.Samen met zijn Siciliaanse vrouw Maria heeft hij vorig jaar dit Gasthaus overgenomen; tot groot genoegen van het dorp dat z´n enige kroeg al zag verdwijnen.De lokale brandweer komt vanavond bij elkaar. Eerst wat drinken, dan eten. Sommige vrouwen sluiten zich aan. Dan komt de harmonie in een optocht van de kerk naar de kroeg. Voor de deur stoppen ze, spelen de laatste maten en stromen vervolgens massaal de kroeg in, inclusiefde optocht. Het is het einde van de Maria mei-maand. Eigenlijk zou de harmonie van een kapelletje boven het dorp naar de kroeg lopen, maar de pastoor besloot vanwege het weer het parcours in te korten van de kerk naar de kroeg, 100 meter. Ik spreek de dirigent. Dit is de enige harmonie waar jong en oud, van 10 tot 65,zo harmonieus samengaan zegt hij. Ze treden op in de streek. De pastoor nodigt me uit om morgen m´n stempel te halen in een naburig dorp. Hij gaat binnenkort naar Rome, met 38 misdienaars van hier, maar in totaal gaan er tienduizenden 'minestranten' vanuit de hele wereld naar Rome. Eens in de vijf jaar. Bezoek aan de paus, de bisschop gaat ook mee. Met de achtergebleven leden van de harmonie drinken we nog een schnaps van het huis. Peter en Maria zijn hier gevierd.

Ik hoop dat het morgen beter gaat met de benen.