Donderdag 6 mei,

Ik vervloek de Rheinsteig. Vanmorgen, in Bad Godesberg, besloot ik de vertrouwde E8 te verlaten en aan de andere kant van de Rijn de Rheinsteig te volgen, stroomopwaarts. Het regent en het is koud. De Rheinsteig dwingt je om elke verdomde bult van het Siebengebirge te beklimmen en te genieten van het prachtige uitzicht. Maar uitzicht? Ho maar. Het is grauw en grijs en de Rijn is in geen velden of wegen te bespeuren. Je weet niet of je naar noord, zuid, oost of west loopt. De Rheinsteig mag dan wel tot de mooiste wandeling van Duitsland zijn uitgeroepen, in 2006, maar in 2010 is dat mooi over, althans wat mij betreft.

Door de steile heuvels wordt je ook onder je regenjack zeiknat van de inspanning. Een smsje van Fabi geeft me weer moed. In een Gasthaus pel ik me uit en eet een Strammer Max, een uitsmijter, en daarbij een Kartoffelsalat. Ik besluit me om te kleden en weer iets droogs te dragen. De waard is het met me eens, ik kan beter de overkant van de Rijn volgen.

En voort gaat het, nu is de Drachenfels aan de beurt. In de zomer moet het hier erg toeristisch zijn en moet je dit pad mijden. Aber nun bin ich hier ganz alleine. M'n schone setje is intussen ook weer nat. Ik betrap me er op dat ik te ongeconcentreerd loop; dat is niet handig met het spekgladde pad en de steile stukken. Tenslotte kom ik in Rhöndorf, een mooi dorp, dat compliment mag nog wel. Hier woonde de vroegere bondskanselier Konrad Adenauer, hij is hier ook begraven. Ik loop naar het volgende dorp, Bad Honnef, en neem de pont naar de overkant. Dat is nu deze kant.

Morgen zal ik de Europaeischer Fernwanderweg E8 weer oppakken.