De plaatselijke herberg in Goudriaan (waar ik eet) heet het 'Raadhuis van Goudriaan'. Het is een bijzondere plek. Het pand stond er al in 1640, maar pas vanaf 1800 mocht er gedistilleerd worden geschonken. Het aardige is dat de gemeente Goudriaan, die geen eigen gemeentehuis had, vergaderde (en alle andere functies vervulde) in het zaaltje boven de gelagkamer. Vandaar de naam van de herberg. Die situatie heeft geduurd van 1854 tot 1965! Dat kan met rechteen'leane' organisatie worden genoemd. Na 1965 ging Goudriaan op in de gemeente Graafstroom, met gemeentehuis.

De derde dag was weer erg lang, 30 km. Dit moet ik anders aanpakken, juist nu in het begin. De route gaat langs oude dorpen zoals Vlist, met mooie boerderijen, de leilindes ervoor. Ik zie een ideale klushut, een fraai in elkaar gezakt boerderijtje dat zelfs te koop staat. In Gorkum loop ik naar de pont naar Woudrichem. Ik ontmoet een man wachtend op een bankje. Waarheen gaat de reis, vraagt hij. Ik zeg Heusden. Dat is nog een hele tippel vindt hij. Dat is maar hoe je het bekijkt, antwoord ik want ik ga naar Rome. Nu blijkt dat hij vorig jaar met 3 vrienden van hier naar Santiago de Compostello heeft gelopen. We raken binnen een minuut in een diepgaand gesprek over het leven, Mijn God is dit wat we hier om ons heen zien, zegt hij, wijzend op het oogverblindende landschap, de rivier, de uiterwaarden. Hij is veel in Roemenie waar hij met een aantalvrienden een klein gehucht in de oude kolenstreek probeert te helpen. Weer structuur en werk aan te brengen. Mooie mensen, zegt hij. Ik geniet als ik daar ben. 's Avonds pakken we onze instrumenten en spelen muziek. Aan de overkant, in het prachtige Woudrichem (Woerkem zeggen ze hier, zegt hij) lopen we samen nog wat op, en nemen afscheid.

Heusden is fantastisch. Nog nooit geweest. Ik zit met Ien te eten in Eetcafe Heusden. Ze is gekomen om morgen mee te lopen naar Helvoirt, door de Loonse en Drunense Duinen.Vanuit het cafe een prachtig zicht op de molen en de ingang van de haven. Dit is echt een juweeltje van een dorp.

In Helvoirt kom ik in pension Siyanda. Ien gaat terug met de regiotaxi voor 8 Euro naar Heusden, 15 km verderop! Ik heb geluk; de eigenaren hadden eigenlijk een vakantie geboekt naar Madrid maar konden niet vertrekken. Ik mag de computer lenen, duszo kon dit verhaal tot stand komen.Ik zit in een bijgebouwtje dat vroeger waarschijnlijk een stal was en kijk vrij uit over de weilanden, de paarden, de schapen en in de verte de bossen. Het was prachtig weer vandaag. Een kadootje.